NEOBUX - PIERWSZA WYPŁATA

Z wielką radością mogę wszystkich poinformować,iż otrzymałem pierwszą wypłatę z Neobuxa w wysokości 2.56$.Tym samym mogę wam polecić tego buxa na 100%.Oczywiście umieszczam również dowód wpłaty na moje konto.

Aby się zarejestrować kliknij w link : http://www.neobux.com/?r=ProofMP

WODA - ELIKSIR ŻYCIA

Woda jest podstawowym składnikiem organizmu i po prostu eliksirem życia zapewniającym ewolucję. Tak człowiek jak i wszystkie inne rodzaje życia rozwinęły się w wodzie. Faktem jest, że człowiek nie tylko wyszedł z wody ale w około ²/₃ jest z niej zbudowany. Mało wyobrażalne ilości przemieszczają się przez ciało człowieka. W ciągu 24 godzin przez nerki przepływa ok. 2000 l. a przez ludzki mózg 1400 l. Wypełniane, w tym czasie, przez wodę funkcje są bardzo różnorodne. Występuje ona jako budulec, rozpuszczalnik, środek transportu i chłodziwo. Stąd zrównoważona zawartość wody jest ważnym wymogiem właściwego funkcjonowania całego ludzkiego organizmu. Szczególnie wyraźnie świadczy o tym możliwość dłuższego przeżycia bez stałego pokarmu ale bez wody jedynie kilka dni. Dwie doby bez wody już powodują trwałe uszkodzenie organizmu.

Pomimo, że każdy wie jak ważne jest regularne i wystarczające zaopatrzenie ciała w wodę to większość osób ma całkowicie błędne przyzwyczajenia. A przecież niewystarczające zaopatrzenie w wodę znacząco zakłóca równowagę elektrolityczną i prowadzi do szybkiego upośledzenia różnorodnych funkcji organizmu przy długotrwałych i poważnie zagrażających życiu skutkach.

ZADANIA WODY

Woda jest rozpuszczalnikiem i środkiem transportu: dba o to by z jednej strony minerały i pierwiastki śladowe dotarły do każdej pojedynczej komórki organizmu a z drugiej, by np. strawione odpadki i toksyny zostały ponownie przez nerki wypłukane. To, że wiele produktów przemiany materii może zostać usunięte jedynie po rozpuszczeniu w wodzie świadczy o konieczności wystarczającego dużego zaopatrzenia w płyny.

Woda zapewnia właściwe „ciśnienie osmotyczne”: wewnątrz i na zewnątrz komórki znajdują się ważne dla życia minerały i pierwiastki śladowe w różnorodnej koncentracji. Ciśnienie osmotyczne zapewnia, że te substancje tylko wtedy przenikną przez na wpół przepuszczalną membranę komórki, kiedy po jednej (wewnętrznej) stronie komórki będzie mniejsza koncentracja substancji aniżeli po drugiej (zewnętrznej). Jeśli z powodu braku wody po obu stronach komórki wystąpi wysoka koncentracja substancji, wtedy system zawodzi prowadząc do dłuższego podrażnienia systemu nerwowego i np. skurczów mięśni.

Woda reguluje temperaturę ciała: przede wszystkim pocenie się zapewnia utrzymanie jej na stałym poziomie ok. 37⁰C – niezależnie od tego jak zimno czy gorąco jest na zewnątrz ciała. Tylko w ten sposób może ludzki organizm bez problemu funkcjonować. Nie może ciało zatrzymać wzrostu temperatury występującego np. wskutek przeziębienia to przekroczy ona łatwo 41⁰C, co doprowadzić może do zgonu.

BILANS WODNY LUDZKIEGO ORGANIZMU

Ilość wody w naszych ciałach jest zmienna i wynika z wieku, płci i zawartości tłuszczu. U niemowląt jest największa dochodząc do 75% wagi i spada wraz z wiekiem do przeciętnego poziomu ok. 53%. U kobiet wartość ta jest jeszcze niższa gdyż mają więcej tłuszczu niż mężczyźni.

Mniej więcej ³/₄ ogólnej ilość wody jest zamknięte w komórkach. Poszczególne organy mają różną zawartość wody i odpowiednio czule reagują na jej brak: mózg i muskuły zawierają 75% wody, wątroba ma jej 69%. Na zewnątrz komórek przepływa pozostała ¹/₄ wody będąc składnikiem krwi i ciał limfatycznych.

NORMALNA UTRATA WODY

Dziennie tracimy 2,5 – 3 litrów wody. Ubywa jej przez wydychanie z płuc w formie pary przy wydychaniu i mówieniu, przez nerki i przez skórę w formie potu. Również z kałem jest woda wydalana.

PRZYWRÓĆ RÓWNOWAGĘ

By bilans wodny pozostał w równowadze musi wydalona woda zostać uzupełniona. Ta równowaga nazywa się „bilansem wodnym”. Przy zwiększonym wydalaniu, np. przez pocenie się, musi do wyrównania być odpowiednio więcej płynów wypitych. Niespełnienie tego warunku, wywołuje negatywny bilans wodny czyli deficyt płynów zwany również odwodnieniem (dehydracją). Ubytek wody w ilości ok. 20% może prowadzić do śmierci z pragnienia.

SKUTKI BRAKU WODY

Każda reakcja chemiczna zachodząca w ludzkim organizmie, łącznie z przyrostem energii odbywa się w otoczeniu wody. Dlatego jest wyjątkowo ważnym by krew, muskuły i inne organy zawierały dostateczną ilość wody do optymalnego funkcjonowania. Krótkotrwałe odchylenia są nieistotne i bezproblemowe, gdyż na takie sytuacje nerki są przygotowane. Jednak trwały brak płynów jest bezwzględnie szkodliwy.

BRAK WODY - RYZYKO UTRATY ZDROWIA

Już lekki deficyt wody (od 1 l.) prowadzi do znaczących zmian w samopoczuciu i sprawności. Osłabienie, zmęczenie i bóle głowy są pierwszymi sygnałami alarmowymi. Również spadek koncentracji, zakłócenia pamięci, dolegliwości trawienne i stany bolesności każdego rodzaju są objawami braku wody w organizmie. Występowanie trwałego „braku wody” prowadzi do zmniejszania jej dostaw do mniej ważnych organów przy próbie optymalnej jej dostawy do najważniejszych (mózg ma pierwszeństwo).

TYPOWE SKUTKI BRAKU WODY :

· Obstrukcja: chroniczny brak wody prowadzi do zaparcia stolca.

· Artretyzm reumatyczny: brak wody dotyczy także elastyczności chrząstek; zmniejsza się sprawność stawów i dochodzi do ścierania powierzchni stawów; te same dolegliwości kręgosłupa i rosnącego niebezpieczeństwa wypadnięcia kręgu.

· Zakłócenia w krążeniu krwi, duszności.

· Bóle głowy i migreny: typowym powodem jest brak płynu w mózgu.

· Chroniczne zmęczenie i podatność na stres.

· Wysokie ciśnienie krwi, apopleksja i zawał serca: brak wody prowadzi do zagęszczenia krwi, tzn. spada jej płynność, łatwo powstają skrzepy, wzrasta ciśnienie krwi.

· Pogarszająca się płynność krwi prowadzi do powstawania żylaków.

· Nadwaga wynikająca z głodu i pragnienia związanego ze zmianami cywilizacyjnymi.

· Alergie, astmy.

· Demencja (zakłócenia sprawności mózgu): powodem bardzo wielu przypadków jest brak wody.

· Dysfunkcja nerek: może być skutkiem trwałego niedostatecznego ukrwienia z powodu braku wody; dlatego mocznik i inne szkodliwe substancje zalegają w organizmie, szczególnie w nerkach...

KTO MA PRAGNIENIE,PIJE ZA PÓŹNO

Pragnienie jest spóźnionym sygnałem organizmu o potrzebie uzupełnienia płynów i świadczy o odwodnieniu oraz wystąpieniu wynikającego z tego spadku sprawności. Kto pije po wystąpieniu pragnienia, reaguje za późno. Poza tym pragnienie jest indywidualnym i niezawodnym znakiem. W określonych sytuacjach np. w stresie uczucie pragnienia jest stłumione. Również z wiekiem uczucie pragnienia spada, tak że nie może być znakiem wystarczającego zaopatrzenia w wodę.

Kto jednak trwale odczuwa pragnienie, pomimo stałego picia dużych ilości płynów, powinien jak najszybciej poddać się badaniu lekarskiemu, gdyż może to oznaczać cukrzycę.

Aby organizm nie uległ odwodnieniu i wszystkie szkodliwe substancje zostały usunięte dorosły człowiek musi wypijać przynajmniej 1,5 – 2 l. na dobę. Wysiłek fizyczny spowodowany sportem lub pracą fizyczną wymaga większej ilości płynów podobnie jak również gorąca pogoda. Także schorzenia połączone z wysoką temperaturą czy mocne pocenie się prowadzą do dużej utraty płynów, która musi zostać wyrównana.

Również od jedzenia zależy jak duża ilość płynów musi zostać uzupełniona piciem.

Sól i białko dbają o to by w mózgu produkowany był hormon zwężający naczynia, podnoszący ciśnienie krwi i decydujący o obniżeniu ukrwienia nerek i spadku ich zdolności filtracyjnych.

To znaczy: im większe spożycie mięsa i serów (jedno i drugie jest bogate w białko) lub większych ilości soli tym bezwzględnie więcej należy pić.

W przeciwieństwie do tego jarosze absorbują wiele płynów konsumując bogate w wodę pożywienie takie jak owoce i warzywa. W związku z tym wegetarianom wystarcza wypicie dodatkowo 1 – 1,5 l. na dzień podczas gdy mięsożernemu brakuje jej co najmniej 2 l.

JAKIE PŁYNY SĄ NIEWŁAŚCIWE?

· Napoje alkoholowe, kawa i czarna herbata nie uzupełniają brakujących płynów. W przeciwieństwie: tacy „wodopijcy” są nadzwyczajnymi producentami moczu a brak wody u nich tylko się zwiększa. Kto nie chce z takich napojów zrezygnować, powinien – co w południowych krajach jest w zwyczaju – wypijać do tego szklankę wody.

· Słodkie napoje zawierają wiele węglowodanów, cukier i najczęściej sztuczne

substancje zapachowe i farbujące. Są one często bogatym w kalorie powodem pragnienia

· Mleko i produkty mleczne nie są napojami lecz płynnymi środkami spożywczymi.

POMPKI

Pompki należą do ćwiczeń rozwijających i wzmacniających mięśnie klatki piersiowej, brzucha i barków, triceps oraz dolne i górne partie pleców. Nie należą one jednak do najłatwiejszych, wymagają od ćwiczącego nie lada wysiłku i koncentracji. Można je wykonywać w dowolnym miejscu, a na dodatek bez żadnego sprzętu.
To ćwiczenie można wykonywać na co najmniej kilka sposobów :

Pompki na hantlach

• Należy przyjąć pozycję do pompki klasycznej, w tej opierasz się na gryfach hantli, a nie na dłoniach.
• Wykonaj pompkę, a następnie po wyprostowaniu ramion, postaraj się przyciągnąć jedną rękę do klatki piersiowej.
• Po opuszczeniu ręki na podłogę, powtórz to samo z drugą ręką.
• Po zakończeniu wrócisz do pozycji startowej, masz zaliczone jedno powtórzenie.

Pompki z obciążeniem własnego ciała.

• Stań w odległości około metra od ściany z nogami złączonymi.
• Postaraj się pchać ciężar ciała w kierunku ściany, na dłoniach rozstawionych niewiele szerzej niż barki.
• Spróbuj wykonać pompkę do momentu, aż będziesz prawie dotykał twarzą ściany.
• Wyprostuj ręce.
• Teraz możesz powtórzyć ćwiczenie od początku.

Pompki chińskie.

• Przyjmij pozycję do pompki klasycznej.
• Bardzo mocno unieś biodra.
• Dłonie rozstaw na szerokość barków, nogi ułóż w lekkim rozkroku.
• Powoli obniż klatkę piersiową i biodra.
• Przesuń ciężar ciała do przodu, uginając jednocześnie ramiona.
• Po całkowitym ugięciu ramion będziesz podparty na przedramieniach.
• Ostatnim krokiem do zakończenia pierwszego powtórzenia jest, przesunięcie tułowia do przodu i uniesienie jego górnej części.

źródło : www.fit.pl

NEOBUX

NeoBux to firma robiąca furorę w ostatnim czasie. Jest ona oparta na autorskim skrypcie i oferuje natychmiastowe, automatyczne wypłaty na twoje konto AlertPay lub PayPal!! Czas oczekiwania na środki na twoim koncie nie powinieneś czekać dłużej niż 5sekund! Firma ta ruszyła z początkiem kwietnia, a już uzbierała ponad milion użytkowników i zapłaciła grubo ponad 700tyś$!Aby się zarejestrować kliknij w link :

http://www.neobux.com/?r=ProofMP

CREWBUX

CrewBux jest hiszpańskim systemem Paid To Click płacącym wszystkim użytkownikom za klikanie w linki reklamowe. Ten system zarabiania jest ostatnim czasem najlepszym sposobem na zarabianie pieniędzy w internecie, zwłaszcza z CrewBux.
Firma ta w niedługim czasie, stała się hitem na światowym rynku Get Paid! W kilka miesięcy ma ponad 41.449 zarejestrowanych użytkowników i 10.778 $ wypłaconych pieniędzy więc musi być popularna.
CrewBux jest w 100 % wypłacalny. Admin jest uczciwy a zarobki z tego serwisu tylko rosną. Polecam zarejestrowanie się w tym serwisie.

REJESTRACJA :

Username - Login
Password - Hasło
Confirm Password - Powtórzyć hasło
Email Address - E-mail
Confirm Email Address - Powtórzyć E-mail
PayPal E-mail Address For Payments - E-mail PayPal do wypłat
Your Country - Poland
Referrer - ProofMP

Potem należy zaakceptować regulamin serwisu i przepisać kod.Na e-maila dostaniesz wiadomość od CrewBux z loginem i hasłem zaloguj się i zarabiaj.

Jeśli zdecydowałeś/zdecydowałaś się ZAPISZ SIE :
http://www.crewbux.com/register.php?r=ProofMP

PAYPAL - O FIRMIE i JAK ZAŁOŻYĆ KONTO

PayPal - firma z siedzibą w San Jose (Kalifornia), prowadząca serwis internetowy pozwalający transferować pieniądze między użytkownikami poczty elektronicznej, bez sięgania do tradycyjnych, "papierowych" metod, jak czeki czy przekaz pieniężny.
PayPal obsługuje takie transakcje, jak handel elektroniczny czy aukcje, pobierając od nich opłatę.

PayPal został założony w 1998 r. przez Petera Thiela i Maxa Levchina. Początkowo służył do przesyłania pieniędzy za pomocą urządzeń PDA, jednak wkrótce wprowadził system oparty na stronie internetowej - agresywna kampania reklamowa i wygoda obsługi spowodowały, że w okresie od stycznia do marca 2000 r. liczba użytkowników rosła w tempie 7-10% dziennie (!). W kwietniu 2005 r. istniały 63 mln kont. Obecnie ponad 100 mln kont!!!

W październiku 2000 r. PayPal został zakupiony przez serwis aukcyjny eBay. Sposób prowadzenia operacji finansowych sprawia, że PayPal nie jest bankiem i nie podlega federalnemu prawu bankowemu USA i jego obostrzeniom, co powoduje niekiedy kontrowersje wokół sposobu prowadzenia kont.

JAK ZAŁOŻYĆ KONTO ?
Aby zapisać się w tym systemie wejdź na stronę http://www.paypal.pl/pl a następnie w zakładkę Załóż konto.
Następnie wybierz rodzaj konta (w większości przypadków będzie to konto osobiste) i kliknij Kontynuuj. Następnie wypełnij poprawnie formularz rejestracji, jest on w całości w języku polskim i kliknij załóż konto.
Proszę pamiętać o podaniu prawdziwych danych osobowych - to jest konieczne.
Proszę również pamiętać, że konto PayPal mogą posiadać tylko osoby pełnoletnie.
Rejestracja przebiega tylko kilka minut.
Od niedawna, z konta PayPal możemy bezpośrednio przelewać pieniądze do polskich kont bankowych!!!
Numerem Twojego konta jest Twój e-mail, czyli do wypłacenia pieniędzy z różnych firm podajesz tylko i wyłącznie adres e-mail.

Założenie i prowadzenie konta jest darmowe!!!
Jedyną prowizją pobieraną jest opłata za sprowadzenie zgromadzonych na PayPal środków na polskie konto bankowe (bezpłatnie za 500,00 PLN lub więcej, 5,00 PLN za 499,99 PLN lub mniej na rachunki bankowe w Polsce).
Najmniejszą kwotą, jaką można przekazać z systemu PayPal na konto bankowe to 30 zł.

Przelewy pomiędzy kontami w PayPal dokonywane są wyłącznie wewnątrz systemu, są natychmiastowe przelewać można od 1 centa. Jednak przy zasileniu konta z zewnątrz bądź wypłacie z niego na "prawdziwe" konto bankowe (lub w postaci czeku) obowiązuje limit minimum 5 USD.

Możesz wysłać w trybie online pieniądze do rodziny lub przyjaciół: PayPal to bezpłatna, bezpieczna i łatwa metoda płatności.
Po prostu bezpłatnie załóż konto i kliknij kartę Wyślij pieniądze. Wybierz spośród 6 różnych walut!
Wystarczy znać adres e-mail odbiorcy - odbiorca może założyć konto PayPal podczas odbierania płatności.

ZARABIANIE W INTERNECIE

Codziennie spędzasz trochę czasu przed komputerem,serwując po internecie? Warto ten czas wykorzystać i zacząć zarabiać pieniądze.Nie mówię tu o milionach,za które będziesz mógł/mogła kupić wille z basenem czy super auto,lecz o drobnych pieniądzach na swoje zarobki.
Zarabianie przez internet nie jest, jak niektórzy myślą oszustwem. Tak naprawdę jest to ogromny rynek przez który przepływają miliony dolarów. Dokładnie odbywa się to tak:
Pewna firma chce zareklamować swoje usługi, więc zamawia reklamę za duże pieniądze u firmy typu GetPaid, a Ty oglądasz, a właściwie tylko otwierasz reklamy które Ci pokazują i dostajesz za to pieniądze, oto cały sekret. Zyskują na tym wszyscy - firmy kupujące reklamę zyskują nowych potencjalnych klientów, firmy get paid zarabiają na prowizji, a Ty zarabiasz na oglądaniu reklam i byciu potencjalnym klientem.
Podstawowymi rzeczami które należy spełniać przy takiej formie "pracy" jest odrobina czasu,zapał i chęć.Wszystko przyjdzie z czasem.Nie możemy liczyć ze od razu zarobimy grubą kasę.Należy również posiadać najlepiej skrzynkę mailową na gmail.com(jeśli jej nie posiadasz nic nie stoi na przeszkodzie,byś sobie założył/a).Następnym krokiem jest założenie konta internetowego PayPal za które nic nie płacisz,a twoje zarobi0ne pieniążki właśnie tam wpływają.Potem rzecz jasna,możesz je przelać na swoje kont bankowe.Na końcu zapisujesz się do firmy,która Cię interesuje i zaczynasz przygodę z zarabianiem.Jak założyć konto w PayPal i firmach które na prawdę płacą,napisze w kolejnym poście.
W razie pytań,piszcie na mojego maila.

Do usłyszenia

CO TO JEST PSYCHOTERAPIA ?

Psychoterapia jest inaczej mówiąc poszukiwaniem tego, co dobre w nas, w naszym życiu, w naszych relacjach z innymi. Pozwala nam odnaleźć poczucie bezpieczeństwa i kontroli nad własnym życiem, zobaczyć w nim sens i odkryć ważne dla siebie cele.Psychoterapia pomaga uporządkować chaos we własnym życiu i odnaleźć w sobie nadzieję na przyszłość. Umożliwia wyjście ze stagnacji, niemocy i cierpienia i ożywia w nas marzenia. Jest poszukiwaniem jak najlepszych rozwiązań dla problemów dotykających nas w ciągu życia.

Niesłusznie kojarzy się psychoterapię wyłącznie z chorobą psychiczną, bowiem o wiele częściej ma ona zastosowanie w rozwiązywaniu trudnych problemów, jakie mogą się zdarzyć każdemu człowiekowi w jego życiowej drodze np. choroba, śmierć, poronienie, rozwód, wypadek, przemoc i wiele innych.

Kiedy potrzebna jest psychoterapia?

Poniżej przedstawiamy przykładową listę problemów, w rozwiązywaniu których psychoterapia jest ważna i potrzebna.

Depresja

• smutek,
• brak chęci do życia,
• utrata zdolności do odczuwania radości i przyjemności,
• poczucie wyobcowania,
• pesymizm, myśli rezygnacyjne i samobójcze,
• poczucie przegranej,
• poczucie beznadziejności,
• poczucie winy,
• problemy ze snem,
• drażliwość, złość,

Zaburzenia nerwicowe

• lęk we wszystkich jego przejawach - począwszy od pernamentnego, "ćmiącego" lęku, aż po ataki paniki,
• poczucie winy i wstydu,
• poczucie odrzucenia i skrzywdzenia,
• poczucie utraty kontroli nad emocjami np. nagłe ataki gniewu, złości, a nawet furii,
• płaczliwość,
• poczucie choroby ciała i duszy,
• choroby psychosomatyczne,
• poczucie wewnętrznych konfliktów i sprzeczności

stres

• przeżycie silnego urazu związanego np. z wypadkiem, napadem, gwałtem,chorobą lub śmiercią kogoś bliskiego,utratą pracy itp.
• doświadczanie drobniejszych sytuacji stresujących, ale chronicznie nękających np. w szkole, w pracy, w domu, w kontaktach z innymi ludźmi.

Problemy rodzinne

• konflikty małżeńskie, partnerskie,
• rozwód,
• kryzysy,
• brak satysfakcji w związku,
• konflikty między pokoleniami,
• problemy związane z bezdzietnością,
• poczucie odrzucenia i braku miłości w rodzinie,
• problem nadmiernej kontroli ze strony któregoś z członków rodziny,
• nadmierna agresja i dominacja,
• brak poczucia zrozumienia w rodzinie,
• brak lub zaburzenie więzi emocjonalnych w rodzinie,
• problemy wychowawcze z dziećmi,
• nadpobudliwość, nadmierna lękliwość i nieśmiałość u dzieci.

Kryzysy życiowe

Na każdym etapie rozwoju człowiek doświadcza sytuacji kryzysowych. Nawet dzieci mogą przeżywać kryzys np. w związku z pójściem do przedszkola, czy szkoły, albo na skutek trudnych sytuacji zachodzących w rodzinie.

Kryzys wieku dojrzewania

• problemy z dorastaniem i usamodzielnianiem się,
• problemy z identyfikacją płciową,
• problemy z odnalezieniem się wśród rówieśników i nawiązaniem relacji partnerskich,
• problemy z określeniem własnej tożsamości (kim jestem i dokąd zmierzam?),
• problemy z nieakceptowaniem siebie i swojego ciała.

Kryzys w dorosłym życiu

• trudności w pełnieniu roli partnera, rodzica, pracownika, szefa,
• rozstanie z partnerem,
• poczucie niespełnienia, rozczarowania w życiu rodzinnym i zawodowym,
• usamodzielnienie się i odejście od rodziców,
• usamodzielnienie się własnych dzieci - syndrom "pustego gniazda",
• utrata pracy,
• choroba osoby bliskiej lub własna,
• przejście na emeryturę,
• poczucie utraty kompetencji, znaczenia i kontroli w życiu,
• starzenie się,
• utrata sensu życia,
• lęk przed śmiercią,

Zaburzenia jedzenia

anoreksja - patologiczne ograniczanie jedzenia i stosowanie restrykcyjnej diety, których konsekwencją jest niebezpieczne wychudzenie organizmu, doprowadzające do poważnego uszczerbku zdrowia, a nawet śmierci.

bulimia - obsesyjne napady żarłoczności, w których ilość spożytych jednorazowo pokarmów grubo przekracza zapotrzebowanie organizmu, z następującym po nim prowokowaniem wymiotów, bądź stosowaniem innych zabiegów w celu pozbycia się spożytego jedzenia.

otyłość - kompulsywne objadanie się i utrata kontroli nad własną wagą.

Uzależnienia

• alkoholizm w rodzinie,
• uzależnienia od narkotyków, pracy, hazardu, zakupów,telewizji, leków itp.
• problem współuzależnienia - konsekwencje wpływu osoby uzależnionej na partnera i pozostałych członków rodziny,
• problem DDA - dorosłych dzieci alkoholików
  

źródło : www.psycholog.info.pl

ODMIANY i OBJAWY NERWICY

Nerwica lękowa - podstawowym objawem jest lęk. Nie należy go utożsamiać ze strachem. Strach jest reakcją na wyraźne zagrożenie. Lęk jest znacznie bardziej nieokreślony. Człowiek cierpiący z powody zaburzeń lękowych boi się, ale często nie wie czego. Lęk ten może mieć charakter napadowy - przychodzi nagle i po pewnym (zwykle niezbyt długim) czasie znika, często jest to lęk bardzo silny, lub uogólniony - nie jest bardzo silny, ale za to trwa długo, niekiedy nie ustaje tylko w wyjątkowych sytuacjach. Lękowi napadowemu mogą towarzyszyć objawy paniki, np. w fobii. Lęk uogólniony może polegać na ciągłym poczuciu zagrożenia, którego źródło może być nieokreślone (czujesz się zagrożony, ale nie wiesz dlaczego) lub określone, ale często poczucie zagrożenia jest niczym nieuzasadnione. Jedną z częściej występujących sytuacji niczym nieuzasadnionego lęku o wyraźnie określonym źródle jest lęk przed ciemnością często towarzyszący dzieciom. Lęk może także przybierać formę nieustannego niepokoju. Stanu, w którym ciągle masz poczucie, że coś jest nie tak, coś jest nie w porządku, ale nie pamiętasz, co. Bardzo psychika próbuje racjonalizować swoje lęki "dorabiając do nich ideologię". Wielu ludziom po każdym wyjściu z domu brak jest pewności, czy zamknęli drzwi, czy zakręcili gaz lub wyłączyli żelazko. Niekiedy, gdy niepokój jest naprawdę silny, wracają, aby koniecznie to sprawdzić, przez co spóźniają się do pracy, szkoły itp. Czasem niepokój objawia się niepewnością o jakość wykonanej pracy. Najczęściej kończy się to nadmiernym perfekcjonizmem, pracoholizmem, itp. Inne typowe objawy tego rodzaju nerwicy to podwyższona aktywność układu wegetatywnego: silne pocenie się, biegunki, bóle skurczowe żołądka, kołatanie serca, podwyższone napięcie mięśniowe.
Nerwica depresyjna (dystymiczna) - to przede wszystkim dojmujące uczucie smutku, niezadowolenia i ciągły pesymizm oraz brak wiary we własne możliwości. Dolegliwościom tym towarzyszy też nieustanne niezadowolenie ze wszystkiego, rozdrażnienie, spadek masy ciała. Częste są też problemy ze snem.
Nerwica psychasteniczna (neurastenia, psychastenia) - to głównie szybka męczliwość. Jeśli zauważasz, że czujesz się wyczerpany po drobnych czynnościach, które takiego zmęczenia nie powinny powodować, jeśli jesteś wykończony po niezbyt uciążliwej pracy umysłowej, masz trudności z koncentracją, bóle mięśni (często bóle charakterystyczne dla zmęczenia), być może cierpisz właśnie na neurastenię. Czasem dochodzą do tego drażliwość, problemy ze snem, niestrawność, ciągłe niezadowolenie, obniżenie nastroju i problemy seksualne (np. przedwczesny wytrysk).
Nerwica natręctw - objawia się przede wszystkim uporczywie powracającymi myślami, wyobrażeniami, wspomnieniami lub czynnościami. Najczęściej występuje pod dwiema odrębnymi postaciami: z przewagą natrętnych myśli oraz z przewagą natrętnych czynności (tzw. czynności kompulsywne; kompulsje). Myśli natrętne mogą dotyczyć czegokolwiek. Najczęściej przypominają się różne drobne gafy, nieporozumienia, obawy, choć nie są one tej wagi, która uzasadniałaby nieustanne myślenie o nich. Najczęstsze czynności natrętne to nadmiernie częste mycie rąk i inne czynności higieniczne, które choć same w sobie uzasadnione są wykonywane wielokrotnie częściej, niż powinny. Mycie rąk co 5 min. lub ponowne mycie talerzy, choć przed chwilą zostały skutecznie wymyte.
Nerwica histeryczna (konwersja histeryczna) - charakteryzuje się ucieczką w chorobę somatyczną. Jest to sytuacja, w której pomimo braku jakichkolwiek przyczyn somatycznych występują objawy chorób. Najczęściej spotyka się psychogenne bóle głowy i żołądka. Niekiedy występują objawy sugerujące chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy, chorobę serca, chorobę neurologiczną. Po wykonaniu serii badań okazuje się, że żadna z tych chorób nie występuje, jednak objawy są wyraźne. Do rzadszych przypadków należą psychogenne zaburzenia zmysłów, np. histeryczna ślepota lub głuchota, które nie mają fizjologicznych przyczyn i często pojawiają się i ustępują nagle. Częstą postacią tego rodzaju nerwicy są drgawki i omdlenia lub znany z "Nad Niemnem" globus histericus. Wspomniane problemy często występują pojedynczo, np. tylko histeryczna ślepota, tylko globus histericus, tylko bóle głowy. Skąd się biorą? Nieświadome pokłady psychiki wytwarzają objawy chorób rozwiązując w ten sposób wewnętrzny konflikt emocjonalny. Np. dziecko, którego rodzice się rozwodzą nie chce wybierać pomiędzy którymś z nich, nie potrafi także sprawić, aby się nie rozwodzili. Objawy choroby dziecka niekiedy potrafią skłonić dorosłych do pozostania razem, dla jego dobra. Wytworzenie takich objawów jest więc sposobem na rozwiązanie problemu. Oczywiście przyczyny mogą być różne, samo zaburzenie zaś występuje także u dorosłych. Nie należy go mylić z symulacją. Człowiek chory niczego nie udaje i nie jest w stanie samodzielnie zapanować nad objawami, które pomimo braku fizjologicznych przyczyn faktycznie występują - nie są udawane.

źródło : artykuł Bartłomiej Perczak

MOJA PRZYGODA Z NERWICĄ

Witam Serdecznie Wszystkich

Opowiem wam jak w mojej psychice zadomowiła się nerwica.Było to w styczniu 2007 roku.Wybrałem się na zakupy z moją dziewczyną Karoliną do Katowic.Nic nie wskazywało że za kilka godzin,będę czuł się jak całkiem inna osoba.Po kilku godzinach zwiedzania sklepów,postanowili sny wrócić do domu.Wsiadłem więc z Karolina do autobusu.Kiedy autobus ruszył jeszcze wszystko było OK.Po pewnym czasie,miałem uczucie że zaraz zemdleje.Serce zaczęło bić szybciej,ja czułem się z każdą minutą coraz to gorzej.W pewnym momencie powiedziałem że nie dam rady,lecz dziewczyna 3mała mnie za rękę i mówiła że dam rade.Tak w około 40 minutach mojej męczarni dojechaliśmy do domu.Gdy wyszłem z autobusu,czułem się o wiele razy lepiej.Na początku myślałem ze to po prostu złe samopoczucie,przecież każdy w swoim życiu chodź raz czuł się kiepsko.No ale potem z każdym dniem rozpoczynał się mój horror.Gdy miałem gdzieś jechać autobusem czy innym środkiem,po prostu pojawiał sie strach że to znowu się powtórzy.Gdy decydowałem się wsiadać to objaw z autobusu pojawiał sie po chwili.Zaś strach,uczucie że zaraz zemdleje,pocenie się itp.Potem objaw ten zaczął pojawiać się również w kościele.Nie wiedziałem co może być przyczyną tego stanu.Sądziłem że może być to związane z neurologią więc pewnego dnia wybrałem się do lekarza neurologa.Gdy ten mnie zbadał stwierdził że wszystko ze mną jest w porządku i zapytał "Może ma Pan nerwice?"Wtedy nie wiedziałem dokładnie czym jest nerwica,że jest taka uciążliwa i ma tyle różnego rodzaju objawów.Odpowiedziałem grzecznie "chyba każdy jest nerwusem".Dla mnie pojęcie nerwica w tamtym okresie oznaczało osobę którą idzie szybko wyprowadzić z równowagi i która szybko się denerwuje.Gdy wróciłem do domu,pierwsze co zrobiłem to włączyłem komputer i w wyszukiwarce wpisałem słowo NERWICA.Czytałem wszystko co związane z tym terminem.Większość objawów opisanych tam,pasowała do moich,więc stwierdziłem że mogę mieć nerwice.Tak się stało,chodź moim błędem było to że za dużo o tym czytałem.Każdy objaw którego ja nie miałem a wyczytałem w internecie prędzej czy później pojawiał się u mnie.Do objawów złego samopoczucia w środkach komunikacji,kościele i innych miejscach doszły zawroty i bóle głowy.Postanowiłem się wtedy leczyć sam,próbowałem chyba wszystkiego co jest możliwe,piłem zioła,brałem witaminy,różnego rodzaju suplementy typu ALC,miłorząb japoński czy żeń-szeń.Nic nie pomagało,chodź zdarzały sie dni że czułem się dobrze i byłem już bardzo szczęśliwy.Był nawet okres że objawy nerwicy minęły na około tydzień.Lecz do dobre,szybko się kończy.Wszystko wróciło z większą dawką.Rozkładałem ręce,prosiłem Boga o zdrowie,były momenty kiedy płakałem i mówiłem "czemu mnie to akurat musiało spotkać??"Dni mijały a zamiast być lepiej było gorzej.Najgorszy moment przeżyłem w nocy,kiedy położyłem się spać.Po kilku minutach drzemki,obudziłem się z przeraźliwym lękiem.Serce waliło mi strasznie,myślałem ze zaraz wyskoczy.Przeszły mnie dreszcze,byłem w takiej panice że chciałem wzywać pogotowie.Wstałem z łożka,poszedłem do kuchni i tam chodziłem ciągle,dążąc do tego by się uspokoić.Nalałem sobie zimnej wody i wypiłem,swoją twarz również moczyłem wodą z kranu.Po pewnym czasie doszedłem do siebie.Uspokoiłem się,lecz spać już nie umiałem.Zasnąłem o 5 rano z wycieńczenia.Obudziłem się o godzinie 7:00 w stanie jakbym pił i imprezował całą noc.Wtedy już tak się zdenerwowałem,że postanowiłem iść do lekarza.Ubrałem się i poszedłem do niego.Powiedziałem co mi dolega,jakie mam objawy i dostałem lek o nazwie HYDROXYZYNIUM.Nie był to mój pierwszy lek w walce z nerwicą,bo już wcześniej zaliczyłem wizytę u lekarza i przepisał mi lek,którego nazwy już dokładnie nie pamiętam.Wracając do HYDROXYZYNY,pomogła mi jeśli chodzi o moje spanie.Spać nie umiałem prawie tydzień,kładłem się spać o 23 a zasypiałem o 4,5 rano.Lecz pierwszy dzień kiedy wziąłem HYDROXYZYNE był już innym dniem.W nocy spałem jak zabity.W tym mój lek spisał się rewelacyjnie bo innych objawów nie wyeliminował.Nie będę pisał całego swojego życiorysu w okresie nerwicy,więc ominę kilka rzeczy.Prócz tego że wspierała mnie moja dziewczyna Karolina i kolega Tomek,starałem radzić sobie sam.Poznałem osoby z nerwicą,wchodziłem na różne fora związane z nerwicą i czytałem o ludzkich problemach.Pisałem maila do lekarzy psychiatrów i psychologów,opisując swój problem.Każdy stanowczo odpisywał mi,żebym tego nie zaniedbał i wybrał się do psychologa lub psychiatry.Bałem się takiej wizyty,myślałem jak to będzie.Wiedziałem ze nerwica da mi popalić i będzie chciała mnie odciągnąć od tej wizyty.Lecz zdecydowałem się że zarejestruje się na taką wizytę.Szukałem w internecie gabinetów,ośrodków,lekarzy psychiatrów i lekarzy.W końcu pomoc przyszła ze strony mojego wcześniej wspomnianego kolegi Tomka,który znalazł dla mnie Poradnię Zdrowia Psychicznego.Znalazłem w internecie ich stronę oraz numer telefonu.Zadzwoniłem i umówiłem się na pierwszą w życiu wizytę u lekarza psychiatry.Nie żałuję swojej decyzji i jestem z niej dumny.Wiele mi to pomogło w mojej nerwicy,z którą walczę do dzisiaj.Lekarz psychiatra przepisał mi lek o nazwie BIOXETIN,który biorę do tej pory i pomógł mi bardzo bo wyciszył niektóre objawy w sposób taki że jakoś funkcjonowałem.Lekarz psychiatra skłonił mnie również by zapisać się na psychoterapię,gdyż ona daje najlepsze rezultaty.Oczywiście zrobiłem tak jak mówiła Pani Lekarz.Na psychoterapię uczęszcza do dnia dzisiejszego.Daje mi ona naprawdę dużo.Zresztą czasami ciesze się że mam nerwice.Nauczyła mnie bardzo dużo.Zmieniła podejście do życia.Z wielkiego pesymisty stałem się już większym optymistą.
Zachęcam wszystkich chorych,jeśli jeszcze nie byli aby wybrali się do psychiatry lub psychologa.Korzystajcie z jego pomocy !! Wielu ludzi zdrowych uważa że do psychiatrów lub psychologów chodzą tylko świry.Nic z tych rzeczy ! Z ich pomocy korzystają aktorzy,sportowcy,muzycy i zdrowi ludzie.To nie grzech podjąć walkę z Nerwicą.Zachęcam Wszystkich do takiej wizyty nawet ludzi zdrowych,którzy mają inne problemy.Czas zmienić swoje życie.

NERWICA

Każdy z nas w sytuacjach trudnych przeżywa czasem lęk, smutek, napięcie, albo też odczuwa różne dolegliwości fizyczne: bóle głowy, drżenie ciała, skurcze mięśni itd., które nie są związane z żadną chorobą cielesną. Zjawiska takie towarzyszą szczególnie przełomowym okresom lub sytuacjom w życiu człowieka. Mogą to być okresy związane z rozwojem biologicznym, np. dojrzewaniem czy pokwitaniem, ale również szczególne sytuacje życiowe: zawarcie małżeństwa, rozwód, urodzenie dziecka, utrata bliskiej osoby czy ważnej posady. W takich przypadkach wspomniane objawy są wynikiem naszej reakcji na stres i na ogół przemijają bez leczenia wraz z ustąpieniem przyczyn.

Jeśli natomiast utrzymują się dłużej, a nawet nasilają mimo ustąpienia sytuacji stresowej i braku zewnętrznych, "obiektywnych" czynników mogących je powodować, mówimy o zaburzeniach nerwicowych.

Nerwica jest poważną dolegliwością o wielorakich skutkach zarówno dla tego, kogo dotyka, jak też dla jego otoczenia. Nie należy cierpień osoby dotkniętej nerwicą mylić z okresowymi trudnościami psychicznymi i bagatelizować czy też ośmieszać wypowiedziami typu: "wszyscy dziś mają nerwicę" lub "ze mną nie wyprawiano tyle ceregieli, mimo że też to przechodziłem", "weź się w garść, nie roztkliwiaj się nad sobą".

Czym jest nerwica?
Najkrócej mówiąc, jest chorobą emocji. Polega na wewnątrzpsychicznym konflikcie między naszymi świadomymi a nieświadomymi tendencjami. Nerwica nie ma nic wspólnego z organiczną strukturą i stanem nerwów człowieka w sensie anatomicznym i fizjologicznym. Nie jest uwarunkowana jakimikolwiek patologicznymi zmianami mózgu czy nerwów, lecz raczej nieświadomymi konfliktami psychicznymi, nad którymi nie panujemy.

Konflikty wewnętrzne sprowadzają się najczęściej do:

• zderzenia dążeń jednostki z możliwościami ich urzeczywistnienia,
• sprzeczności między obowiązkami a potrzebami,
• rozdarcia między pragnieniami a normami etycznymi.

Przykładem nieuświadomionego konfliktu wewnętrznego jest poczucie obowiązku pozostania z partnerem ze względu na dzieci, jego chorobę, warunki ekonomiczne, przy jednoczesnym pragnieniu stworzenia sobie innego, lepszego związku niż ten, w którym się żyje. Podobnym konfliktem jest sprzeczność między dążeniem do wejścia w związek emocjonalny z partnerem a pragnieniem swobody i niezależności albo - u młodych ludzi - potrzeba usamodzielnienia się od rodziny, której towarzyszy sprzeczny z nią lęk przed dorosłością.
Według prof. Erwina Ringela, dyrektora Instytutu Psychologii Lekarskiej Uniwersytetu w Wiedniu oraz kierownika Oddziału Psychosomatycznego w Uniwersyteckiej Klinice Psychiatrycznej, nerwica jest - na poziomie głębszych poziomów psychiki - przeciwieństwem rozwoju i samorealizacji człowieka. W przebiegu nerwicy człowiek poddaje się samodestrukcji cząstkowej lub całkowitej. Zamiast stawania się tym, kim mógłby się stać, rozmija się sam ze sobą.

Skąd się biorą objawy nerwicowe
Ich przyczyny są złożone. Tkwią w największej mierze w samym człowieku. Zjawisko to wyjaśnia się indywidualną, konstytucjonalną wrażliwością na działanie stresów, mniejszą odpornością na trudności życiowe, wczesnodziecięcymi doświadczeniami, które - zamiast zahartować - pozostawiły czułe, bolesne miejsca, oraz okolicznościami, w jakich zachodziło dojrzewanie.

Do najistotniejszych sytuacji wyzwalających objawy i dolegliwości nerwicowe należą:

• wymagania otoczenia,
• obciążenia życiowe,
• trudności w rozwiązywaniu konfliktów wewnętrznych, które przewyższają możliwości przystosowawcze człowieka.

Na możliwości te składają się zarówno cechy osobowości i utrwalone postawy życiowe, jak też odporność na sytuacje trudne.

Zaburzenia nerwicowe przejawiają się w sferach postrzegania, przeżywania, myślenia, zachowania. Towarzyszą temu liczne objawy, niekiedy intensywne, wywołujące poczucie dyskomfortu i cierpienia. W sytuacjach szczególnie obciążających na plan pierwszy wysuwa się lęk i napięcie. Lęk, którego przyczyna jest nieuświadomiona, często zostaje przemieszczony i usymbolizowany, przyjmując np. postać różnych fobii.

Poza napięciem i lękiem pojawiają się różnego rodzaju sensacje wywołane rozchwianiem równowagi układu wegetatywnego: bicie serca, ściskanie w dołku podsercowym, bóle głowy, bóle brzucha, nadmierne pocenie się, parcie na pęcherz moczowy, drżenie ciała, zaburzenia snu i erekcji. Objawy te mogą być bardzo różnorodne, dotyczą różnych narządów i wywołują dramatyczne cierpienia, mimo, że badania nie wykazują żadnego uszkodzenia ciała.

Psychika i ciało są tak silnie ze sobą związane i tak silnie od siebie uzależnione, że wszystkie przejawy i stany życia psychicznego znajdują swoje odzwierciedlenie w procesach fizjologicznych. Układ nerwowy steruje całym organizmem, jeśli jest w stanie pobudzenia wywołanego lękiem, przekazuje to pobudzenie narządom, zmuszając je do chaotycznej, niepotrzebnej pracy. Mówimy, że w narządach powstają zmiany czynnościowe w odróżnieniu od zmian organicznych, czyli takich, które dałoby się stwierdzić za pomocą badań.

Dlaczego objawy nerwicowe są tak różnorodne
Nie wiemy. Nie jest jasne, dlaczego u jednej osoby pojawia się taki zespół zaburzeń, a u drugiej inny. Być może zależy to od cech osobowości oraz związanych z tym rodzajem mechanizmów obronnych i sposobów radzenia sobie z rzeczywistością. To wszystko kształtuje sposoby reagowania i przeżywania.

Wiemy, że nerwica, podobnie jak inne choroby, atakuje ten narząd, który z jakiegoś powodu u danej osoby jest słabszy niż inne. Może to być spowodowane czynnikami wrodzonymi, chorobą, a także czynnikami psychologicznymi np. otoczenie zwracało szczególną uwagę na sprawy związane z trawieniem lub ktoś w rodzinie cierpiał na bóle głowy albo osoba bliska zmarła na zawał serca. Doświadczenia tego rodzaju mogą sprawić, że będziemy szczególną troską obejmować swój przewód pokarmowy, głowę, serce właśnie te narządy zareagują, gdy wystąpi sytuacja nerwicowa.

Bywa, że choroba układu krążenia u któregoś z rodziców wymaga szczególnej troski i opieki całej rodziny, i to może stanowić dla nas wzór, w oparciu o który kształtujemy własny sposób uzyskiwania troski i opieki ze strony otoczenia.

Nerwicy można się pozbyć. Wymaga to pracy nad sobą. Możemy wrócić do równowagi psychicznej, odzyskać spokój, wiarę w siebie i w ludzi oraz poczucie większych możliwości życiowych. W jaki sposób to osiągnąć, jak leczy się nerwice - o tym w jednym z najbliższych numerów.

Mechanizmy wywołujące nerwice
Mechanizmy wywołujące zaburzenia nerwicowe to wzajemne oddziaływanie trzech grup czynników:

• predysponujących (biologiczne uwarunkowania, wadliwe metody wychowawcze, nieprawidłowe wzorce, zaburzone relacje),
• wyzwalających (choroby, porażki i straty, trudności w pełnieniu ról społecznych, zahamowanie rozwoju osobowego, działanie pod presją),
• podtrzymujących (korzyści z nerwicy, jatrogenizacja).

Bywa, że na skutek uczenia społecznego i procesów warunkowania ukształtowały się nieprawidłowe cechy osobowości i nieadekwatne postawy, np. bierność, zależność od innych, uległość, sztywność, egocencentryzm, płytkość uczuciowa, lęk przed bliskością itd. Pojedyncze takie cechy nie stanowią patologii, ale predysponują, zwłaszcza gdy występują w określonych konfiguracjach, do wystąpienia konfliktów wewnętrznych powodujących nerwicę.

Osoby z zaburzeniami nerwicowymi cechuje:

• podwyższony poziom niepokoju,
• niski próg frustracji,
• zawyżone aspiracje,
• skupienie na sobie,
• poczucie mniejszej wartości,
• brak akceptacji siebie,
• poczucie krzywdy,
• niechęć do samoanalizy,
• lęk przed oceną,
• trudności w relacjach z innymi ludźmi.

Typy zaburzeń nerwicowych
Zaburzenia nerwicowe często dotyczą poszczególnych układów, np. układu sercowo - naczyniowego, oddechowego, czuciowo - ruchowego, moczowo - płciowego, jak również zaburzeń funkcji narządów zmysłowych (widzenia, słuchu, węchu, smaku), zaburzeń metabolicznych i funkcji mowy.

W zależności od występującego zespołu objawów rozróżniamy nerwice depresyjne, hipochondryczne, lękowe, histeryczne, nerwice natręctw, różnego rodzaju fobie i zaburzenia jedzenia (bulimia, anoreksja).

Rozpowszechnienie nerwic
Nerwice należą do najczęstszych chorób współczesnej ludzkości. Jak wynika z badań, wskaźnik rozpowszechniania nerwic wśród populacji ogólnej wynosi około 30%; z tego tylko część chorych poszukuje pomocy. W praktyce ogólnolekarskiej zaburzenia nerwicowe stwierdza się u około 15% zgłaszających się pacjentów. W psychiatrycznym lecznictwie ambulatoryjnym wskaźnik ten wynosi 40%. Obserwuje się przewagę nerwic u kobiet, w grupach rozwiedzionych i wdowców, w miastach nieco więcej niż na wsi.


źródło : artykuł Ewy Maciochy, psychologa, psychoterapeuty z Klinikii Nerwic